Alweer tien weken in Uganda!

Lieve allemaal,
Jaja vandaag ben ik exact 10 weekjes weg uit Nederland en morgen 10 weken in Uganda. Gek he? Vind ik wel, er is zoveel gebeurd in deze eerste periode dat ik niet besef dat ik hier nu al zo lang ben, maar gelukkig heb ik ook nog een hele lange tijd voor me! Ik ben net terug van een hele lange wandeling door enorme theevelden en de bossen, echt geweldig mooi! Vanmorgen had ik 111 kinderen in mijn klas, want Adolf en Patrick hadden besloten de 3 klassen tot 2 samen te voegen, ik weet ook niet waarom! Maar de kinderen zijn nu aan het voorbereiden op de examens dus gelukkig is het alleen maar een kwestie van heel veel stof herhalen en examens maken, dus het waren redelijk simpele lessen!
Ik begin de kinderen in de klassen steeds beter te leren kennen. Zo hebben we Daisy en Sarah, de slimmeriken in klas C, Jennat, het mooiste meisje van klas B waar alle jongens achteraan lopen en Vincent in klas A, de grapjas met een enorme smile op zijn gezicht en een hoog stemmetje. Er zijn natuurlijk ook superirritante kinderen, maar het merendeel is hartstikke leuk! Ook leren ze me nu Lutoro, de lokale taal hier. Ik heb nu een enorme lijst met woorden en zinnen gekregen, dus ik ben de komende weken zoet! Ik kan al tot tien tellen en enyanya is tomaat.

De afgelopen twee weken zijn goed geweest. Ik voel me steeds meer op mijn gemak en besef meer en meer hoeveel geluk ik heb dat ik hier kan zijn.

De weekenden waren erg leuk, we zijn beide weekenden weggeweest. Het eerste weekend waren we bij Beth en Jessie in Mityana voor een halloween party en afgelopen weekend waren we op vrijdag in Kampala en op zaterdag in Lugasi voor Abi's surprise-birthdayparty! De nacht in Kampala was heel leuk. We sliepen in een guesthouse genaamd 'de Safari Lodge', met z'n allen op een grote zaal. Ook zijn we uitgeweest en midden op de avond draaiden ze opeens 'sterrenstof' supergrappig! Abi's verjaardag was ook heel leuk. Haar partner Bex (rebecca) had alles geregeld en ze was superverrast toen we allemal aan kwamen lopen. We zijn die dag naar een waterval geweest wat echt prachtig en heel idyllisch was. Die avond hebben we bij een van Abi's collegas thuis gegeten. We waren er van tevoren een beetje bezorgd, omdat het Ugandees eten zou zijn en normaal gesproken is dat niet heel smakelijk, maar het was werkelijk geweldig! En het was ook gewoon heel gezellig zo allemaal bij elkaar, we zijn echt een kleine familie :).

Maar ook gedurende de tijd hier vermaak ik me goed. Vorige week heb ik drie vrije dagen gehad, omdat onze lokalen bezet waren voor de p7 examens. In die dagen heb ik een bamboe-klamboe houder ding gemaakt voor mijn bed(niets bijzonders, gewoon vier stokken om mijn klamboe over te spannen haha!) en een bamboe tafeltje. Ook zijn we op woensdag, samen met Sophie die ook vrij was en hier kwam voor twee dagjes, naar Mugusu, de markt vlak buiten Fort Portal geweest. Een enorme markt met van alles en nog wat, maar vooral heel veel KLEDING! Dus we hebben lekker geshopt en heb twee rokken voor 2 euro gekocht en Phoebe en Elspeth hebben stof gekocht. Elspeth is nu zelf een jurk aan het maken, echt heel gaaf! Phoebe laat m maken in Kaihura. Ook hebben we besloten een konijntje te kopen na de grote vakantie. We hebben al een naam: Napoleon Michelangelo en we zijn er superenthousiast over! De konijntjes op de markt waren namelijk echt te schattig voor woorden.

Afgelopen donderdag kwam Emma (Emmanuel) eten. Hij is de directeur van Rhona's school (hope academy) en had nog nooit spaghetti gegeten dus wij hadden besloten dat hem te laten proeven. Hij vond het heerlijk en de hele avond was echt hilarisch. Eerst lieten we allemaal foto's van onze familie zien, mijn ouders waren oud, Elspeth's zusje leek veel ouder dan zij zelf en Phoebe's moeder was een man. Daarna hadden we een enorme discussie over homoseksualiteit. Het was eigenlijk best wel interressant om te horen hoe hij erover dacht, maar er gaan hier echt vreemde fabeltjes rond. Zo geloven ze hier dat als de oudste broer of zus 'uit de kast komt' alle andere broers en zussen dit van hem/haar zullen leren. Gelukkig konden we met hem wel heel open over alles praten. Emmanuel is 21 en ondertussen een vriend van ons geworden, omdat we elke dag lunch hebben op zijn school. Trouwens een totaal andere setting daar, omdat het aantal leerlingen wat daar op de gehele school rondloopt, gelijk is aan een van mijn p5 klassen! Maargoed, toen gingen we eten en ze bidden hier altijd voor het eten, maar hij besloot het deze keer nogal uitgebreid te doen dus hebben we eerst een half uur gezongen en zijn gebeden aangehoord en ondertussen was onze spaghetti dus koud. Toen ging Emma de spaghetti proberen te eten wat een ander hilarisch tafereel gaf, maar wel heel schattig was haha!

De Ugandesen zijn trouwens sowieso heel grappig. Zo zijn: 'it is the whatty?' , 'when im ready I flash (ze bedoelen phone..) you' en 'you are lost?' (als je 1 dag weg bent geweest) hele normale uitspraken. En als de kinderen iets niet begrijpen gillen ze 'maaaaaay waaaay' en als je voor het bord staat: 'madame you are obstructiing me'. Alle lessen worden begonnen met: 'You are moooost weelcoooome ouur claaasss teeeeacher' en afgesloten met:'thaaank youuu teeaaacher fooor thaaa lessoooon'. Eigenlijk best een goed idee voor in Nederland, want zelfs na een rampzalige les, geeft het je een positieve afsluiting. Ugandesen zijn gewoon echt de meest vriendelijke mensen die ik heb ontmoet en ik ben nog steeds heel blij dat ik in Uganda ben geplaatst. Gister op weg naar huis, zagen we aapjes, de lucht was geweldig mooi met donderwolken en een hele scherpe regenboog en dat in combinatie met het groene en jungle-achtige landschap maakte me gewoon heel blij.

Maargoed, genoeg geslijm over uganda, ik ga een eind maken aan dit reisverslag! Hopelijk gaat alles goed in Nederland en is de euro nog niet verloren. Ook wil ik oma nog feliciteren met haar 87e verjaardag en ik hoop dat je een fijn weekend met iedereen hebt gehad!

Heel veel liefs,
xxxxxxxxxxxx
carolien
P.S. ik heb mijn eerste sprinkhaan gegeten!